Zijn stoel…

Owwe stool
wao geej in zoat
stiet boave
Pip speult tur nou i
gebroekt um aas opstapje
um hoegerop te kome
klumt dur op, zit dur i
verstopt zich tur achter..
en duk is ie leag..

Ik zeej oow nag zitte
veut teage elkaar, biën in en ruutje
sloogt oowen erm um daat megje vaan os
‘ni valle wah’…

Pip die ni zoag hoe geej dur oetzoagt
oow vel, geschilverd, leet los vaan oow gezicht
bestroald, verbrand, gespanne
heelde geej oos megje vast
Pip aaide oow ovver oow schriepel vel
en ik wet ut ni zeeker, ma ik denk daat ze en traon aaide

Weej zoate doa mit zien veeren
geej oowen erm um Pip
‘ni vallen wah…pak ze ma want mienen erm wuurt muuj…’
di stool stiet boave…

Jouw stoel
waar jij in zat
staat boven
Pip speelt er nu in
gebruikt hem als opstapje
om hogerop te komen
klimt erop, zit erin,
verstopt zich erachter
en heel vaak is ie leeg…

Ik zie je nog zitten
voeten tegen elkaar, benen in een ruitvorm
sloeg je arm om dat meisje van ons
‘niet vallen, hè…’

Pip die niet zag hoe jij er uitzag
je huid, geschilverd, liet los van je gezicht
bestraald, verbrand, gespannen
hield jij ons meisje vast
Pip aaide je over je gevoelige huid
en ik weet het niet zeker, maar ik denk dat ze een traan aaide

We zaten daar met zijn vieren
jij je arm om Pip
‘niet vallen, hè.. pak ze maar want mijn arm wordt moe…’
die stoel staat boven…