hemelvaartin alle rustmaar binneninde dreigingvan nu niet wetenwat er straksvan spijt bewustvoorbij ging hemelvaartin alle rustbezinningen verfijningvan niet vergetenwelke krachter altijd alin mei hing
Geert van den Munckhof
Verzameld werk
Mét…
Ze dipt ‘t frietje in de mayonaise en beweegt daarna haar hand met het frietje naar zijn mond. Hij zit in een rolstoel. Alleen zijn hoofd is te zien onder een rondom afsluitende poncho. In het voorbijlopen zie ik dat z’n hoofd beweegt in de richting van haar hand. Een aandoenlijk tafereel dat me raakt. […]
Vijf jaar hospice Doevenbos
Op de kop af vijf jaar geleden. Zaterdag, 1 mei 2016, opende buurtzorghuis hospice Doevenbos haar deuren. Mijn zus Trudy was op 11 mei 2016 één van de eerste gasten. Twee dagen heeft ze daar min of meer bewust beleeft. Op de eerste dag zag ze nog de groene waas van het pas ingezaaide gras […]
Dichtbij…
ik hoor de klokken van de kerk voortdurend auto’s ver van mij hoefijzers tikken op beton wellicht op weg naar eigen wei een houtduif klapwiekt vlot voorbij een vink slaat steeds van wietewiet drie kauwen spelen met de wind ik ben er bij en ook weer niet het weinige is almachtig veel en al die […]
Zonder woorden…
jouw blikzei meer dan woordenen toch…bleef ik ze zoeken heb al die woorden-niet gezegd-gezochtin open boeken waar nooitgestelde vragende antwoordennietkregen en toch…was er dan nogdie blikdie zeiwat was verzwegen
Belofte…
het even niet meer wetenmet twijfel in je hoofdhet liefst zou je vergetenal wat je niet gelooft en toch, de vogels fluitenhet groen, de bloemen, oofter is geen twijfel buitenwat het leven je belooft
Getouwtrek…
Ik probeer te accepteren wat er is. Me niet druk te maken over dingen waar ik niks aan kan doen. Me te onthouden van het hebben van een mening over zaken waar ik te weinig van af weet. Tegelijk zie ik steeds vaker om me heen dat veel mensen daar anders mee omgaan. Het lijkt […]
Negen rozen…
Gisteren zag ik ze weer. Ietwat verlept maar nog steeds in een mooie driehoek naast elkaar. Vorige week zondag waren ze er neer gelegd, wist ik. Negen prachtige rode rozen. De punt van de driehoek gaf de plek aan waar het om ging. Een dag eerder, op zaterdag, zat ik in de buurt van die […]
Witte bloesem…
drie kwartiergewandeldinplaats vanmet de fietsmaar toch weerhier geland endenk ik vooralaan niets steeds weerop deze plekdie iets wakkerin me kustwaar de oude eikvast op z’n stekbovenalin stilte rust wat was enwat nog wachtverbondenin het hedenin witte bloesemzit de krachtvan toekomsten verleden
Column voor Nieuws uit Horst aan de Maas – oktober 2020
