Verzameld werk
de zonnecyclus lijkt weer rondzacht streelt de wind mijn ogenik kijk naar schaduw op de grondgestuurd, vertakt, bewogen verbonden met die aardedoor schaduw en gedachtenbewonder ik de waardevan wat er steeds al wachtte herkennen wat bijzonder isverzacht al heel veel pijnjezelf te zijn in wat er isen wat er is te laten zijn
onschuldig witvooral heel stilde zon die smeltde aardeweer naar boven dat ik hier ziten niets méér wildan opgeteldde waardevan geloven maar ook vooralvertrouwenja, al met alhier bij de eikweer primavol te houwen…
rondom de oude eikis alles weer gewoongeen mondkapjes, geen plastic flesnee, alles is weer schoon drie graden slechts, een gure winden toch voelt het vertrouwdgewoon omdat van deze pleknog iemand veel van houdt
Bij de hele oude eikIn de zon op nieuwjaarsdag… Op zo’n tweehonderd meter van het bankje zie ik het afval al liggen. Ter plekke zie ik tot mijn verbazing dat het een aantal gebruikte mondkapjes zijn en lege flesjes bronwater. Vitaminewater zelfs. Gezond afval is mijn eerste gedachte op deze prachtige vrijdagochtend, 1 januari 2021. […]
Een levensloop op rijm, uitgesproken op de muziek van mijn buikorgel. Zondagmiddag, 20 december, als een verrassing gepresenteerd aan de jongste broer van mijn moeder. Een paar dagen vóór zijn verjaardag, om zoveel mogelijk te kunnen voldoen aan de corona-bezoekrichtlijnen. Hij is 23 december 1935 geboren. Twee dagen voor Kerst 2020 dus 85 jaar geworden. […]
‘Dan maak ik ‘n wandeling, door de verwondering’. Eén regel tekst uit het nieuwe liedje van Jack Poels. In z’n geheel prachtig, en sinds kort te beluisteren via YouTube. Ik hoorde het zaterdagavond voor het eerst. Getriggerd door het bericht hierover op de site van Nieuws uit Horst aan de Maas. Het was mijn tijd […]
Ze klonken alle drie goed gemutst, de medewerkers achter de balie bij de plaatselijke Bruna. Dat hoorde ik, terwijl ik op een afstandje wat cadeautjes in de winkel aan het zoeken was. Er werden vriendelijke woorden gewisseld bij de kassa met de klanten die al hadden gevonden wat ze zochten. Toen ik zelf wilde afrekenen, […]
Onlangs het werk opgehaald dat Helmie van de Riet maakte bij een van mijn gedichten. Heel apart en een mooie ervaring om de verbinding die zo ontstaat, samen te delen. Spannend ook. Het voelde een beetje als het uitpakken van een cadeautje. Voor Helmie bleek het spannende er in te zitten of haar werk wel […]
Column voor Nieuws uit Horst aan de Maas – oktober 2020
