Wie haet Rinus gezi toen Johan I oetkwoam?
Aas ge ut haet ovver peempe, daan zudde Rinus enne zelf-peemper moge neume:
ellekes kier wer baeter daan ie zelluf al woar.
Heer volgt en ierbetoën aan enne moeïe meens…
In zien eige fotobook stiet ut iën en ander ovver eum geschreve:
In ’63 dun ierste preens, deen ie aaltied is gebleve
Umdaat, zoeaas ie ‘t zelf zag, heej ‘t geluk haaj um te boffe..
Toen de viefenvertigste preens oetkwaom, leek Rinus te ontploffe
En waat ie aan beer misschien en bitje te veul haaj
Makte ie ruum good door aalle wört die ie doa te kort kwoam…
‘Leuk, geweldig en weej motte same, iederien…
Man, geweldig, iederien same… en weej… allemoal..’
Ma ok: ‘Daat nou, 44 jaor laater, zoonder iemus te kort te doon…’
‘Man, waat leuk, waat good, weej allemaol en iederien…’
‘wer enne vaan de Mulder, man waat moei, ni da, prachtig…’
‘ni te gelueve, man, te gek, geweldig, waat toch machtig’
Gröts daat ie waas, d’n ierste preens,
zoa laevesblie, ontwapenend woarachtig,
ontiegeluk moei en taegeliek
zoa ierluk en zoa krachtig
en ok al proat ie soms waat veul
of zaet ie daan wer juust waat wienig
ut veur woameij daat aaltied kleenkt
haet Rinus ma allienig
Zien wört goan rechtstreeks noa ut hàrt,
Mit kracht, woa ik gen wort vur wiët
en kracht die -daat is hiel apaart-
beej ni veul meense zoë bestiët.
Zien veur vaan spraeke: ongewoën
um durrum besloet ik heer ok plechtig
aas sloetstuk vaan dit ierbetoën
‘mit veur spraeke’ hèt vort ‘rinus-echtig’
GvdM