Enne kier waat anders…

Vurrig joar bekroop ut meej waat dukker. Waat stodde toch te doon jong, vroog ik mezelf mei af. Ge kost daat ni hure en ge merkte doa niks va, want ik tromde gewoen door. Ik haaj ut ding tenslotte ni vur niks meigenoame. Ennen daag ier haaj ik dur nag en neej vel op loate legge umdaat iemus anders d’r doorhin haaj gehouwd. D’r is niks triestigers daan en trom mit en kapot vel. Zoe hedde nag waat en zoe hedde niks mier.
Ok mien houte begeleidingsinstrument begoof ut vurrig joar. Ik wet nag daat ik daat toen en teiken aan de wand vong. Ut is ok good gewes, doch ik toen nag. Ik bin ut houte ratelinstrument nag mier joare geleeje nameluk enne kier gans kwiët gewes. Ma daags doanoa kreeg ik um woonder boave woonder vaan iemus terug. En toen woar ik vur mien geveul toch wer compleet.
Veul lol meij gehad aal die joare, mit de trom en de ratel. Zelf speule of ennen andere loate trommele terwiel ik daat daan ritmies begeleide op de houten ratel. Duk gemerkt daat veul meense, zeker aas ut waat later op d’n aovend woar, eur vroeger agelierde drumband-roffels toch beater haaje motte beejhalde… Ma ok kels taegegekome die de vonke oet ut vel slooge en in no-time de hiele tent op de kop haaje. En doa stong ik da midden-i, want ik begeleide daat daan mit mien houte ratelinstrument…
Ma vurrig joar ging ie kapot. Ik heb de stukskes nou boave in en plestiek zekske liggen. Ik kaan ze nag ni weg doon. Misschien moot ik daat ding enne kier ritueel begrave. De trom is dur nag waal. Leet wer kloar um gebroekt te waere. Ma ik twiefel. Misschien moot ik enne kier waat anders en moot ik de trom toes loate. Ma net zo misschien goj ik daat stomme ding misse. Gister beej de Kerstviering zei iemus vaan en joekskapel oet Brokeze daat ze dur op carnevalsvriedag wer zuije zie en heej knipoegde veulbeloavend. Ik heb andere joare duk mit die kapel en pittig nummerke mei moge houw beej Jan vaan ut Centrum. Waas schon. Deen oet Brokeze wis niks vaan mien twiefel en ik heb doa ok niks va gezag. Want hoe mier meense ge verteld daat ge wilt stoppe, hoe mier meense oow raar akieke aas ge daat ni dut. En daat maakt ut daan nag lastiger. Nou denkt iederien al joare, ‘doa heddum wer’ ma daan wuurt daat ‘doa heddum nag..’. En daat kleenkt toch waat triestiger. Aasof ge aal veul ier haat motte stoppe…Daat kleenkt bekant aas en kapot trommelvel en daat wilde ech ni huure. Misschien mot ik langzaam afbouwe en ni metien ‘kalde kalkoen’ stoppe. Vriedaag toch nag ma gewoen goan mit de trom. En daan zeen we waal of we die andere daag waat anders motte doon. En örgelke zuij ni gek zie…

GvdM