De laatste Verbeelding…

Tja, daar staan we dan,de laatste keer
Cafe de Verbeelding, man, ‘t is niet meer
’t gevoel, dat gaat een beetje op en neer
’t is gewoon waar, gedaan,het komt niet weer

Twintig orgelmuziekjes,
gesproken repliekjes
het was een komen en gaan.
Voor meestal kleine publiekjes
steeds met liefde gedaan

Steeds weer nieuwe rubriekjes
op de vreemdste ritmiekjes,
heeft u steeds weer doorstaan
De laatste orgelmuziekjes,
maar dan is ’t gedaan…

Het gevoel gaat ietwat heen en weer.
Net zo dubbel als dit melodietje ongeveer.
Jan en Henny, meer privésfeer weer
Maar wij? Och gottegot, mijn lieve heer…

gedaan met verbeelden
gedaan net de weelde
het is de laatste keer hier.
De laatste bühne en bier
De laatste tekst op papier

’t is gedaan met verbeelden,
en ook het orgel dat speelde,
klinkt de laatste keer hier
Nog maar één regel plezier
en wordt het tijd dat ik stop…

Muziek, tekst én prijsvraag

Voor speciale gelegenheden moet je speciale dingen doen. Ook als die gelegenheden maar kort duren, of miniscuul lijken. Wanneer  je er speciale aandacht mee wil krijgen, dan moet je er ook wat speciaals voor doen. Dat was het uitgangspunt, toen ik het verzoek kreeg om bij de lokale TV Reindonk iets over café de Verbeelding te vertellen. Er is een link met mijn lopende boekproject, dus ook daar zou het in het voorgesprek over mogen gaan. Maar hoofdmoot was één minuut, die je mocht vullen ter promotie van een evenement. Nou, en dan is de keus snel gemaakt. Eén deuntje uitkiezen uit 216 mogelijkheden en daar een tekst op maken, die voor te dragen is, terwijl je de muziek laat klinken. Of dat gelukt is, mag u als lezer zelf beoordelen. De tekst is alvast hieronder te lezen.

Weet je wat heel erg leuk is
Dat is nou donderdag
Een café vol verbeelding
Wie komen wil die mag

Je kunt er gewoon wat drinken
Je kunt er praten, alleen of met elkaar,
Maar als de bel klinkt is er aandacht
Want op de buun staat iemand klaar

En die vertelt, of leest of zingt een liedje
Ontroert of lacht of speelt muziek
Dat is best spannend want iedereen die ziet je
Maar gelukkig is er een heel erg gaaf publiek

En je moet niks doen, er is voor elk wat wils
Alleen kijken mag, als dat is wat je liever doet
Naar iets uitbundigs of juist iets stils
Tot donderdag, in Cambrinus. Goed?

Nou, en hieronder in de laatste minuut van het filmpje wat het is geworden. Benieuwd of dat donderdag tot een overvol café gaat leiden. En ook benieuwd of dit filmpje -dat ik uiteraard ook op de crowdfund-site http://www.voordekunst.nl heb gedeeld- tot opnieuw een aantal donateurs leidt. Want tussen de regels gaat het wat mij betreft natuurlijk ook daar om. Mijn boek komt er als jullie het willen!

Een kleine quiz-vraag tot besluit: Wie kent de titel van het deuntje dat ik heb gebruikt? Onder de goede inzenders verloot ik mijn boek (als het er komt 😉

Op een dag als vandaag…

Onderstaande gedicht op muziek voorgedragen tijdens café de Verbeelding. Hieronder de tekst, maar als je het horen wil kan dat ook.

Op een dag als vandaag
Stel ik hier aan mezelf de vraag
Is alles  wat er gebeurt
ook door mij ingekleurd
of houd  ik me afzijdig

ben ik ook, net als velen van ons teveel van zwijg en stem toe
denk ik te vaak, ach wat doe ik in ‘t geheel er ook toe
dus, laat maar gaan,  komt wel goed en blijf ik doen wat ik doe

tot op de dag van vandaag
heel vaak toch steeds die knagende vraag
hoe maak ik het verschil
is alleen omdat ik het wil
eigenlijk niet veel te weinig

Ja maar…

Wat moet je doen vandaag de dag
Waar wie ook maar wil alles maar mag
Iedereen alles vindt
niemand vergevingsgezind
en zovelen rechtlijnig

Op een dag als vandaag
Zijn mijn antwoorden meestal wat vaag
‘k Zeg enkel dat is niet goed
En soms hoe het wel moet
maar dat voelt tegenstrijdig

Kan ik, net als velen van ons, veel meer doen dan wat ik doe
En als dat zo is, en dat hoop ik, weet iemand dan hoe
Ik neem het graag aan, hoe het moet of wijs me de weg er naar toe

Op een dag als vandaag
Stel ik aan mezelf (en aan jullie) de vraag
Is alles  wat er gebeurt
ook door mij (en door ons) ingekleurd
of houden we ons teveel afzijdig

Koude wind en regenvlagen

Een gedicht voorgedragen, op de buikorgelmuziek van ‘Wind of change’ van de Scorpions. Opgevoerd tijdens café de Verbeelding van donderdag 14 april. De titel sluit aan bij het moment van toen: harde, koude wind en regenvlagen tegen het raam. Gedachtenvlagen in dezelfde sfeer. Vlagen van onherroepelijke verandering.

Menselijk is wenselijk

Iemand klaagt en schreeuwt en brult
en vult met haat de bange harten
geeft aan iedereen de schuld
die het waagt zijn grens te tarten
worden honderdveertig tekens zuur
‘gelaikt’ door drie miljoen augurken
en staat de rest, met de rug tegen de muur
argeloos een flesje te ontkurken

Wie zorgt voor klaarheid
wie bepaalt wat er opmerkelijk is
hoe banaal -digitaal- het gescheld
over wie, waarom, welk verhaal heeft verteld,
en is het niet de waarheid, die onwerkelijk is
dan is het wel de leugen die net even sneller is

op de bank en voor de buis
zit men zuur azijn te pissen
anoniem en veilig thuis
digitale rotte vissen,
en de wereld die draait door
autocue, hapklare brokken
overzichtelijk comfort
voor softe helden thuis op sokken

Wie zorgt voor klaarheid
wie bepaalt dat iets ergerlijk is
hoe banaal –a-sociaal- slecht gesteld
het verhaal, door die, daarom verteld,
is dát waarheid, die er werkelijk is
of een leugen die opnieuw sneller is

Of het waar is of gelogen
hoeveel voor- of tegenstanders je ook kent
kijk jezelf eens in de ogen
en stel je voor dat jij die vreemde bent
in een bootje, aan het strand
op de vlucht, vast aan de grens
met je zoon en dochter aan de hand
met net als jij maar slechts één wens

Maar ja, wie heeft de waarheid
wie bepaalt of het wel wenselijk is
amicaal, heel lokaal opgesteld,
is dit mijn verhaal, muzikaal, doorverteld
het is mijn klaarheid, dat het menselijk is
om vooral zelf te doen wat wenselijk is

En al maak ook ik míjn waarheid lang niet altijd waar:
toch méén ik dat vooral ménselijk wenselijk is

De mensen van daar

‘De mensen van daar’, voor het eerst live gebracht tijdens Café de Verbeelding op 8 oktober 2015. Orgelmuziek als drager voor eigen tekst, over actuele kwesties. Voor hen die er niet waren en voor de mensen van daar, nu hieronder te beluisteren.

De tekst van het lied

de mensen van daar
op reis naar het westen
op zoek naar het beste
voor zichzelf en elkaar

ze zijn net als dat wij zijn
op hun vrijheid gesteld
willen ook zonder pijn zijn, en vrij zijn,
en liefst niet dáár sterven door oorlogsgeweld

dus wat doe je?

de reis van je leven?

je kind leven geven?

waar zou jij dan voor kiezen
als je alles
maar dan ook alles
zou verliezen
door te blijven waar je bent?

de mensen van daar
op reis naar het westen
op zoek naar het beste
voor zichzelf en elkaar