Onderstaande gedicht op muziek voorgedragen tijdens café de Verbeelding. Hieronder de tekst, maar als je het horen wil kan dat ook.
Op een dag als vandaag
Stel ik hier aan mezelf de vraag
Is alles wat er gebeurt
ook door mij ingekleurd
of houd ik me afzijdigben ik ook, net als velen van ons teveel van zwijg en stem toe
denk ik te vaak, ach wat doe ik in ‘t geheel er ook toe
dus, laat maar gaan, komt wel goed en blijf ik doen wat ik doetot op de dag van vandaag
heel vaak toch steeds die knagende vraag
hoe maak ik het verschil
is alleen omdat ik het wil
eigenlijk niet veel te weinigJa maar…
Wat moet je doen vandaag de dag
Waar wie ook maar wil alles maar mag
Iedereen alles vindt
niemand vergevingsgezind
en zovelen rechtlijnigOp een dag als vandaag
Zijn mijn antwoorden meestal wat vaag
‘k Zeg enkel dat is niet goed
En soms hoe het wel moet
maar dat voelt tegenstrijdigKan ik, net als velen van ons, veel meer doen dan wat ik doe
En als dat zo is, en dat hoop ik, weet iemand dan hoe
Ik neem het graag aan, hoe het moet of wijs me de weg er naar toeOp een dag als vandaag
Stel ik aan mezelf (en aan jullie) de vraag
Is alles wat er gebeurt
ook door mij (en door ons) ingekleurd
of houden we ons teveel afzijdig
Geert van den Munckhof 
Bijna direct na afloop van mijn performance tijdens café de Verbeelding kreeg ik een spontaan antwoord op rijm van Theo, geschreven op een bierviltje en voorzien van een datum (080916) en zijn handteking. Die reactie wil ik u niet onthouden:
Op de dag van vandaag
geef ik een antwoord op de vraag:
Ja, we kleuren altijd en allemaal in.
De Zeitgeist is daarvan de zin.
De dag van vandaag is het begin van morgen.
Zo, de dag van vandaag is de vraag over kansen en zorgen.