Categorie: Gedichten

10…

moeilijk te omschrijven
hoe dat ik me nu voel

zo tijdelijk en kwetsbaar
zo ritmisch zonder doel

om tranen voor te blijven
doe ik een heleboel

te veel van veel te weinig
verstand versus gevoel

geraakt door zoveel dingen
onmachtig blijven schrijven

heel stil het ritme zingen
dat steeds niet wil beklijven

Fuze…

dinsdagmorgen
heel tevree
op ‘t terras met
Earl Grey thee

markt in Horst
en heel veel zon
omdat nu kan
wat toen niet kon

nog een derde
theetje doen
nu een fuze tea
met citroen

hoedjes, petten,
zonnebrillen
goed om even
niks te willen

Pleinbehang…

wind komt heel erg zacht van links
de zon beschijnt mijn rechterwang
Lambertuskerk luidt plots haar klokken
iemand maakt zijn laatste gang

op het terras drink ik mijn thee
minuten duren urenlang
ik luister, kijk en hoor het leven
en iemand maakt zijn laatste gang

achter mij de vrije geesten
met door elkaar hun klaaggezang
van altijd praten over dood
en zelf hun levenlang al bang

de wind komt steeds nog zacht van links
hoor, zie en voel de samenhang
ook zonder klokken nog betrokken
bij iemands allerlaatste gang

Vogelnestje…

een vogelnestje
in een struik
bewogen
door een straffe wind

wel of niet meer
in gebruik
voordat ik hier
mijn plek weer vind

kijk om me heen
de bank, mijn schoen
een tuiltje tulpen
in het groen
ooit eens met rozen
gemarkeerd

onlangs opnieuw
gebloemd, geëerd

de wind vraagt
aan het groene gras
te buigen naar wat
ooit eens was
een vogelnestje
kwetsbaar, rijk

een plek voor altijd
bij de eik…