Aubade…

Rabobank Nederland had iets aardigs bedacht voor haar personeel. Onder de noemer ‘Boost your Summer’ kon elke medewerker een collega nomineren die inspirerend voor hem of haar was op de werkvloer of daarbuiten. In Venlo, in het Rabobank-callcenter, besloot een medewerker een collega aan te melden voor deze landelijke waarderingsactie. De nominatie ging gepaard met een uitgebreide motivatiebrief. Uit de allermooiste, inspirerendste, liefste, aardigste en origineelste voordrachten werden een aantal landelijke winnaars gekozen. Viel de prijs in Venlo? Helaas, de plaatselijk genomineerde viel net buiten de landelijke boot.

Maar toch was de Venlose motivatiebrief opgevallen op het hoofdkantoor. Aan winnen of verliezen kon men niks meer veranderen, maar men gaf wel toestemming om op lokaal niveau iets speciaals te organiseren. En zo stond ik donderdag 12 juli om 9.00 uur ’s ochtends ineens tussen een twaalftal nietsvermoedende Rabobank-collega’s. Ze hadden die ochtend hun dagelijkse korte werkbespreking, maar vandaag liep die totaal anders. Tenminste, ik ga er van uit dat men op die plek, op dat tijdstip, in dit gezelschap nog nooit was geconfronteerd met live buikorgelmuziek.

‘Wie haet dèn bestélt?’ en ‘Wat is dít?’ waren de eerste nerveuze opmerkingen, gevolgd door een zenuwachtig giebellachje hier en daar. Maar na mijn uitleg werd duidelijk dat deze aubade speciaal gericht was aan één persoon. Een speld kon je vervolgens horen vallen, gedurende het gedicht op muziek. Een gedicht dat speciaal gemaakt was voor deze gelegenheid, gebaseerd op de inspirerende motivatiebrief. Geschreven door de ene collega voor de andere collega. Mooi om daar vervolgens mee aan de slag te mogen, dat te verwerken tot een voordracht op muziek en ter plekke te kunnen voordragen.

Met toestemming van betrokkenen mag ik de originele tekst delen, en het gedicht dat ik er van heb afgeleid. Als klap op de vuurpijl, het filmpje waarin in een live voordracht van anderhalve minuut alles samen komt. Een korte tijdsspanne die uitmondt in een prachtige, tijdloze en alles zeggende omhelzing. Ik vind het mooi. En ik ben daarom ook blij dat ik het mag delen. Zowel de nominatietekst als het daarvan afgeleide gedicht. Plus de beelden. Bij deze.

Originele (geanonimiseerde) nominatietekst:

Heel erg graag wil ik mijn lieve collega nomineren!
Hij is rond januari 2018 vanuit de opleiding bij ons RKS Horst Venray gekomen. Wat me meteen opviel was zijn tomeloze enthousiasme en zijn honger om te leren. Hoe netjes en vriendelijk hij altijd was naar onze klanten. De ‘oude rotten’ aan de telefoon kunnen hier nog wel eens een voorbeeld aan nemen!
Altijd een extra stap zetten voor de klant én voor collega’s. Langer op het werk blijven of ruilen met werktijden omdat dat iemand beter uitkomt… geen probleem, hij staat voor je klaar. Het gaat zelfs verder. Niet alleen onder werktijd, maar ook buiten werktijd. Heb je een vraag, of zit je er even doorheen, stuur maar een appje en hulp is onderweg. Hij gaat zelfs zo ver door, dat hij een collega helpt die haar visie buiten de bank aan het onderzoeken is. Er wordt misschien een eigen bedrijfje opgericht en hij gaat een avond én zaterdag aan de slag om een prachtig logo te maken. Geduld is ook een eigenschap die op zijn lijf geschreven is. Daar waar ik dan zelf zeg: ‘ik ben wel heel lastig’.. zegt hij: ‘nee joh, je wilt het gewoon perfect hebben!’
En dan nu, nu het allemaal wat onrustig begint te worden, juist voor de collega’s met contracten voor bepaalde tijd, elke dag toch die geweldige humor kunnen behouden. Ik vind het lang niet zo leuk op het werk als hij ADV heeft. En ik weet zeker dat hier veel collega’s hetzelfde over denken. Mocht hij ons gaan verlaten in december dan heb ik dit tenminste nog kunnen zeggen tegen hem! Als laatste zou ik onderstaande gedachte op een officiële manier (dus op deze wijze) aan hem willen opdragen:

Gedachte

Mensen komen in je leven om een bepaalde reden, een seizoen of een heel leven. Als je weet om welke reden het is, weet je wat je voor die persoon kunt doen. Als iemand in je leven is om een reden, is het gewoonlijk omdat je een behoefte hebt geuit. Ze zijn gekomen om je te helpen door een moeilijkheid heen, je te begeleiden met ondersteuning en je fysiek, emotioneel of spiritueel te helpen. Ze lijken te zijn gestuurd…Ze zijn er om een reden waarvan jij het nodig vindt dat ze er zijn.

Dan, zonder dat jij iets verkeerd doet, of op zomaar een moment, zegt of doet deze persoon iets om de relatie te beëindigen. Soms gaan ze dood, lopen ze weg. Soms keren ze zich tegen jou en dwingen je tot een standpunt. Wat we ons dan moeten realiseren, is dat aan onze behoefte is voldaan, onze wens is vervuld, hun werk is gedaan. Het ‘gebed’ dat je opzond is beantwoord en nu is het tijd om verder te gaan.

Sommige mensen komen in je leven voor een seizoen, omdat het jouw beurt is om te delen, te groeien of te leren. Zij brengen je een ervaring van vreugde of ze brengen je aan het lachen. Ze kunnen je iets leren dat je nog nooit gedaan hebt. Ze geven je gewoonlijk een ongelooflijke hoeveelheid vreugde. Geloof het, het is echt, maar slechts voor een seizoen.

Relaties voor de duur van je leven, leren je levenslessen, dingen waar je op kunt bouwen om zo een solide emotionele fundering te hebben. Het is jouw taak de lessen te accepteren. Hou van die persoon en stop wat je hebt geleerd in alle relaties en situaties van je leven. Men zegt: “Liefde is blind maar vriendschap helderziend”.

Dank je, dat je een deel van mijn leven bent, of het nu is om een reden, voor een seizoen of voor het hele leven.

Een nominatie ‘uit het hart’, die ik vervolgens heb omgezet naar een gedicht op orgelmuziek. Op 12 juli live voorgedragen aan een daardoor zeer verrast Rabobankgezelschap in Venlo. De genomineerde maakte uiteraard deel uit van die groep. De aubade was speciaal voor hem. Hieronder de beelden.

Aubade

Soms komen mensen speciaal in je leven
Soms is dat voor jaren en soms voor heel even
Ja, soms zijn die levens maar even verweven
Maar heb je elkaar toch iets heel moois gegeven

Net als een cadeau dat je bij is gebleven
Of als een gedicht dat voor jou is geschreven
Of als dank voor jouw rol in je Rabobank-leven
Of voor wat je een ander als persoon hebt gegeven.

Onbewust, zonder doelen omgeven
zo speciaal, ja, misschien wel verheven..

Want soms heeft het leven verrassingen staan
En kan ieders leven ineens anders gaan
En toch, wat gedeeld is, dat blijft dan bestaan
Dat maakt dat je kunt, wat je nog nooit hebt gedaan

Dus juist voor datgene, dat er zó is gedeeld
En in levens zo’n rol van betekenis speelt
Als liefde blind is, is vriendschap helderziend
Daarom is deze aubade voor jou welverdiend

Dit is wat iemand aan jou wilde geven
Met dank dat je een deel bent,
een deel van haar leven..