Nienke’s kracht

Hoogtepunt voor mij was het liedje dat ze zong met haar vriend Bas. ‘Fields of Gold’ heette het. Nienke zong het op indrukwekkende wijze, maar de begeleiding van Bas op keyboard voegde daar een wezenlijk element aan toe. Niet op de laatste plaats door de manier waarop ze elkaar zo nu en dan aankeken. ‘Een mooi samenspel en een mooi stel samen’ zo heb ik het zondagochtend samengevat.

Om pakweg tien voor elf die ochtend kwam ze binnen in het Gasthoês. Er was een ‘Meet & Greet’ georganiseerd voor Nienke en ik mocht die presenteren. Pas een paar dagen geleden was het idee spontaan ontstaan bij de Muzikantine en via, via was een en ander vlot in het garen gehangen. Een gelegenheidsband, waar Nienke twee jaar geleden de zangeres van was, zei zonder enige uitzondering ‘ja’ op de vraag of ze bereid waren om Nienke te verrassen. En een verrassing werd het. Mede dankzij Bas.

Marion Steeghs van de Muzikantine gaf een korte introductie op het eerste optreden van de band. Om een link te leggen naar het avontuur van Nienke tijdens de Voice of Holland, had de band gekozen voor het liedje ‘Girl’ van Anouk, de eigenzinnige maar goudeerlijke coach van Nienke tijdens The Voice. Maud van den Berg, een jonge Muzikantine-leerling, zong het. Met zoveel overtuiging, dat het leek alsof de in weken gegroeide zelfverzekerdheid van Nienke ook op haar afstraalde die ochtend.

Een mooi gezicht, hoe Nienke vriendelijk glimlachend aan één kant van de bühne stond, tegenover het zo goed als voltallige college van Horst aan de Maas aan de andere kant. Burgemeester Ina Leppink sprak welgemeende woorden en de cultuurwethouder Ger van Rensch deed daar nog een prachtig schepje bovenop. De waardering werd onderstreept met een fraai halssieraad voor Nienke. Het geschenk, speciaal in opdracht van de gemeente ontworpen door goudsmid Laura Koning-Gielen voor ‘mensen die zich op een bijzondere manier hebben ingezet voor de gemeenschap van Horst aan de Maas’, was meer dan terecht.

Want hoe bijzonder was haar inzet, tijdens al die weken voorafgaand aan deze ochtend! Hoe gewoon was ze gebleven en hoe goed tegelijk. Als ze zong, op het grote podium in de studio in Hilversum, straalde ze no-nonsense uit. Natuurlijk was ze zenuwachtig en natuurlijk was het spannend. Maar hoe mooi was het om te zien hoe ze groeide. Op welke grootse manier ze tegelijk zichzelf bleef. Liedje voor liedje eenvoudig stond voor wie ze was. Nienke. Niet méér, maar potverdriedubbelleveevanvoicenogentoe, ook zéker niet minder.

En daar stond ze zondagochtend. Bas speelde ‘Fields of Gold’ en zij zong het. En alle aanwezigen in het Gasthoês luisterden ademloos. Zagen zij ook hoe Bas en Nienke elkaar zo nu en dan aankeken? Bas, die wekenlang vanaf de tribune in Hilversum stil maar zo nadrukkelijk had genoten van hoe zijn vriendin op de bühne keer op keer de sterren van de hemel zong. Toen Bas de laatste noten van ‘Fields of Gold’ speelde, smolt Nienke’s prachtige glimlach met die van Bas samen. ‘Wat een mooi samenspel en wat een mooi stel’.

Jong en oud sloot vervolgens aan in de rij om Nienke persoonlijk te bedanken voor wat ze bij eenieder teweeg had gebracht. Ze had harten geraakt, op een muzikale manier, maar zeker ook op een menselijke manier. Hoe ze vanochtend iedereen te woord stond, haar fans het gevoel gaf er speciaal voor hen te zijn, al was het maar een momentje, het getuigde van haar speciale kracht. Een kracht die Anouk ook in haar had herkend: geen opsmuk, maar gewoon Nienke-zijn, in al haar pracht.

De Meet&Greet liep ongeveer een uur uit. Want nadat alle jonge fans tevreden waren gesteld, sloten ook de wat oudere fans aan. Daarna de nóg wat oudere bewonderaars en tenslotte ook de directe familie. Ooms en tantes, neven, nichten, iedereen nam plaats op de bank die Thijs Houwen, met oog voor detail, speciaal voor Nienke had neergezet. Die zondagochtend zijn heel veel mensen samen met haar op de foto gegaan. Ieder zijn of haar eigen herinnering, vastgelegd in een digitaal moment, dat dankzij Nienke tijdloos is geworden.

Haar avontuur, dat met ‘The power of Love’ begon, gaat vanaf nu gewoon door. In welke vorm of op welke manier dan ook. Of het met prachtig zingen verder gaat, of dat ze met haar warme uitstraling straks iets totaal anders gaat doen, het maakt niet uit. Want wat ze vooral heeft laten zien, is dat je met ‘zijn wie je bent’ toch enorm kunt groeien en tot grootse dingen in staat bent. Mensen in het hart raken, door zang, dat is al groots. Maar mensen raken, enkel door ‘zijn’, dat is pas echt apart. Een goed gevoel om dat die ochtend bij herhaling te mogen ervaren. Ik zag het bijvoorbeeld in de ogen van Gradje en Drea… ‘The power of Love’? The power of Nienke.