‘Sjef’s serenade’. Luister door hierboven te klikken. Voor het eerst opgevoerd tijdens café de Verbeelding, op donderdag 9 juni 2016. De jubileum-editie (10e keer) waarop ik, voordat ik ‘Sjef’s serenade’ heb opgevoerd, ook kort verteld heb over mijn Ali B.-moment tijdens Funpop jl.
Funpop is eigenlijk de eerste aanleiding voor mijn orgel-tekst bijdrage tijdens deze editie van café de Verbeelding. Of beter gezegd, het is het goede gevoel dat Funpop opnieuw bij mij teweeg heeft gebracht. Het is de soms zelfs aan vriendelijke jaloezie grenzende bewondering voor de intense blijdschap die je ziet bij de bezoekers van Funpop. Mensen waarvan je, van ‘ons’ uit geredeneerd, niet meteen die levensvreugde zou verwachten. Want ze zijn toch gehandicapt. Geestelijk. Lichamelijk. Of allebei. En toch is die levensvreugde er bij tijd en wijle overduidelijk. Onbevangen, ongelimiteerd, basaal genieten. Zó intens dat je je afvraagt wie er eigenlijk beperkt is. Daarom. ‘Sjef’s serenade’.
Geert van den Munckhof 