Retro

Niks wôs ik vaan beer, toen.
En toch vur ut ierst na Cambrinus.
Toen haaje ze nag spellekes,
in en apaarte kamer.
Daat waas retro.
In ieder geval lang geleeje.

Of ik waat wòj drinke.
Jah, duh…

Sleum noa de glaas kieke,
ut moëiste glaas oetgezôch,
preuve of ut lekker waas,
waas ut,
noëits mier waat anders gedroonke…

Is waal gemekkeluk.
En vur Jan en Henny ok hendig.

Ik wet ut, ik wet ni waat ik mis.
Ma ik zuij ze de kost ni wille gaeve,
die aalles preuve
en daags doanoa
ok ni mier wiëte
ôf ze waat gemist hebbe…
Dus woa hebbe we ut oaver.

Retro is terugverlangen noa vroeger.
Ik wet nag daat ik vur en Kwakglaas koos,
en daat beer smaakt nou nag steeds.

Waal meij oetkieke!
Aas ge dur aal en paar het gehad,
en daan ut laatste slokske
elegant wilt dreenke.

Smeis schudde oow ut laatste beer
zoe in oow gezicht.
Kwak!
Woa bliefde da mit oow verstand vaan beer..

Ma woa ut ovver ging, retro.
Waat ik ma wil zegge,
Daat is daat retro hiël relatief is,
aas ge gewoën aaltied utzelfde dut.

Dut tur oow veurdiël mèj.

Retro.
Ut zuij waat…
GvdM