Heej zoat doar, ôp zien meneer,
ôp ut benkske, beej de kèrk,
umdaat heej aas niemus anders wôs,
daat ge tusse rech vurroet
en un bitje schuuns na iemus toe,
’t beste kôst proate en luustere.
En daat ut durrum woar begôs…
Heej proatte zoë mit iederiën
ok mit die heej nauweluks kôs
Heej goof ze, wiet vaan hoës,
zoë en bitje en doënbeej geveul.
Umdaat heej wôs daat die
net zovveul tiëd haaje aas heejzelf
en daat ut ok durrum woar begôs…
Heej leep doar, dôr de stroat,
zoë aas heej aalliën ma kôs.
Zo’n bitje tusse zuutjes á
en stevig door.
De hand miëst ôp de rug, ma
aaltied kloar um d’r iën ôp te staeke,
aas ut durrum woar begôs…
De loëp vaan Màrtje Wismans
dôr de gats vaan Jan vaan Teng.
Daat haaj waat. Aas ik daat nou ok us kôs..
Iets um smeis beej stil te stoa,
ôf efkes, en bitje schuuns,
ôp en benkske vur te goan zitte.
Gewoën efkes loate, waat ge mende daat môs…
De löep van Màrtje,
de gats van Jan
Doa zit veul miër i
daan ik wôs
Aas ge ut meej vroagt,
Is hiël veul
durrum um begôs…
GvdM
Geert van den Munckhof 
Mooi geschreven. Ik heb de eerste jaren van mijn loopbaan mogen werken met meneer Wismans ( zo heb ik hem toch altijd blijven noemen ) en genoten van zijn prachtige verhalen en levenswijsheden. Nogmaals een prachtig verhaal van een evenzo prachtig mens.
Frans Poels
Toen ik nog bij de Gemeente Horst ad Maas werkte sprak ik Maartje Wismans regelmatig, over Wittenhorst over zijn familie hij was een neef van mijn schoonmoeder.En natuurlijk over het Hors van vroeger wat ook mijn interesse heeft.hij was goed algemeen ontwikkeld.Wat blijft zijn de herinneringen en als je daarvan geniet leef je twee keer.