Tag: Voetbal

Voor het eerst… anders

Eerste paasdag. Twee woorden, waarvan het eerste (jawel..) me laat realiseren dat ik vandaag twee dingen voor het eerst in mijn hele leven heb gedaan. Het ene vanmorgen en een deel van de middag. Het andere nu, op het moment van schrijven van deze tekst.

Om met dat tweede te beginnen: ik heb via spotify de Mattheüs Passion op mijn koptelefoon gezet. Honderddrie nummers, lees ik. En het geheel duurt twee uur en vierendertig minuten. Die nummers variëren nogal in lengte. Van tientallen seconden tot enkele minuten. Ik laat het gebeuren. Geen dag zonder Bach, heb ik een paar dagen geleden nog ergens gelezen (dankjewel Harme). Dat moet ook ooit begonnen zijn met één dag mét Bach…

Het eerste dat ik vandaag voor het eerst in mijn leven heb gedaan, is van een heel andere orde. Ik mocht mee naar voetbalstadion De Koel in Venlo. Daar speelde VVV thuis tegen FC Twente. Het feit dat ik daar nog nooit geweest ben, geeft misschien al aan dat de reden van mijn bezoek niks met voetbal te maken had. Ook het niveau van het spel had daar weinig mee te maken trouwens, voor zover ik dat kan beoordelen.

Funny en Koelie

Funny in de Koel

Nee, mijn bezoek had te maken met een alleraardigste afspraak die er was gemaakt om Funny, de mascotte van het Funpop-festival, vóór de wedstrijd en in de pauze, te laten kennismaken met de mascotte van VVV: Koelie. Een stukje PR, waar van te voren nog nooit over nagedacht was, maar zo zie je maar. Creativiteit (én een goed netwerk) kent geen grens. Met dank aan Pieter, Thijs, Ron, Karen en vooral Bo. Zij zat in de zachtpaarse Funpop-mascotte. Leuk dat de FC Twente aanhang vanuit de supporterskooi bij aanvang die mooie Funpopkleur met een toepasselijke rookbom nog eens extra onder de aandacht bracht…

Afijn. Van FC Twente supporters terug naar Bach. Ook iets met passie…

Het schrijven van een column met de Mattheüs Passion tussen de oren is, nu ik er zo over nadenk, eigenlijk een derde ding dat ik nog nooit in mijn hele leven heb gedaan Een paar minuten geleden, schrok ik zelfs even toen het stereo-effect mij van rechts het hele koor in één keer het oor induwde, terwijl links een sopraan en een alt heel rustig waren begonnen.

Voor de kenners: dat was bij de aria ‘So ist mein Jesus nun gefangen’. En dat koor is, als de informatie op de digitale CD-hoes juist is, het ‘Boys Choir of Sacraments-Church Breda’. Niet echt een brabants klinkende naam, lijkt me. Maar tegelijk is Ton Koopman ook niet echt een Brits aandoende naam. En wat BWV 244 voor elk van de 103 titels betekent is me ook een raadsel. Niet vreemd, al die vragen bij dingen die je voor het eerst in je leven doet. Gewoon nemen zoals het komt. Komt tijd, komt raad.

Dingen die je het eerst van je leven doet. Een gedachte opschrijven, terwijl je schrikt van wat Johann Sebastian Bach jaren geleden heeft bedacht. De aria ‘Geduld’ klinkt op dit moment. Laat ik die synchroniciteit maar aangrijpen om een slot te breien aan dit hersenspinsel op Eerste Paasdag. ‘Geduld’ is een eigenschap die het mogelijk maakt dat alles wat je voor het eerst doet, misschien ooit nóg wel een keer voorbij zal komen. En zo niet, er dan in ieder geval voor zorgt dat het hoe dan ook voorbij zal gaan. Zoals het komt zo gaat het ook. En dat brengt me toch weer bij de Mattheüs Passion…

‘Erbarme dich’ hoor ik. Had die aria ook niet Harme’s voorkeur? De cirkel is rond. Nu stoppen met schrijven…

En dat nog een jaar of twintig…

Wat een eikels, die voetbaldeskundigen. En wat een eikel ben ik dat ik daar toch elke keer weer intrap. Gisteren een aardige tweet voorbij zien komen. Iets in de trant van: ’Als na de voorbeschouwing de winnaar nog niet bekend is, dan moet door twee keer drie kwartier voetbal de beslissing worden geforceerd.’ Dat vat het wel mooi samen. Het lijkt er op dat het ge-eikel vóór en na de wedstrijd veel belangrijker is dan de wedstrijd zelf.

’Wat denk jij, Jan?’
’Ja, kijk, als we zien dat de linies tussen de voorhoede en het middenveld niet mee opschuiven, tja, dan vallen er gaten.’
’En jij, Johan?’
’Nee, dat denk ik niet, ik krijg steeds meer de indruk dat jij nooit gevoetbald hebt zeg! Heb jij ooit wel eens eens gat proberen te verschuiven, hahahaha’.
’Ik hoor in mijn oortje (oh?) dat Jack de bondscoach bij zich heeft zitten. Jack, kom er maar in!’

’Bert, wat ging er mis?’
’…..’
’Hoe is de sfeer in de groep? Hoe kon dit gebeuren?’
’Nou, als de tegenstander wél scoort en ….’
’Is dát het, dat wij niet tot scoren komen?’
’Tja, als je ziet dat zij maar twee kansen nodig hebb….’
’Volgens de beeldregie hebben we hetzelfde aantal schoten op doel gehad. Allebei acht..’
’Ooh…? Nou ik weet niet waar jij naar gekeken hebt maar ik denk dat iedere leek gezien heeft dat wij veel meer kansen he…’
’Kansen misschien wel, maar wat betekent dit nu voor de volgende wedstrijd?’
’Ik weiger bij voorbaat om nu al op te geven, als je dat misschien denkt. Het wordt niet gemakkelijk, maar we zullen er zeker voor gaan. Want in zo’n toernooi moet j.. ’
’Hoe voelt Robin zich?’
Beeldwissel…
’Kijk, we zien hem hier in zijn eentje staan. Hij is aan het bellen, geloof ik…’
’Tja… Hij is natuurlijk oo…’
’Wacht even… Bert, ik hoor dat we terug moeten naar de studio. Tom?’
Beeldwissel.
’Ja, Jack, we moeten er eventjes uit voor de boodschappen maar we zijn zo weer bij u terug. Tot zo.’
Tune…

Soortgelijke dialogen en discussies van experts tussen alle reclame door. Man, man,man. Wie bij Mc Donalds (?) heeft die ’1-0 reclame’ in het voordeel van Oranje trouwens bedacht, die meteen na het interview met Van Marwijk op de buis kwam? Of, misschien wezenlijker nog, was er niemand in Hilversum die het benul had van ’nu even niet’? Afijn, het zegt alles over waar het eigenlijk om gaat. Nergens om. In ieder geval niet om voetbal. Heb je ook gezien dat de ’Orange Mega Big Mac’ uit vijf lagen bestaat? Ik weet het niet zeker maar ik geloof dat dat mogelijk is gemaakt door de ING. Zou je niet denken hé? Zou er trouwens ook iets van die 100 miljard naar het Spaanse elftal gaan? Kan bijna niet anders.

Ik ga woensdag toch gewoon weer kijken. En misschien zaterdag nog…