Nog vier dagen

Nog vier dagen en dan zijn de Amerikaanse verkiezingen. Daarover zometeen meer. Nu eerst iets heel anders.

Ook nog vier dagen te gaan en dan zijn de veertig dagen om. Veertig dagen van crowdfunding voor mijn eerste boek via het platform ‘Voor de kunst.nl’. Het boek gaat er komen, dankzij al zo’n 80 donaties. Oprecht onder de indruk van zoveel support. Niet alleen in financiele zin, maar ook in woorden heeft menigeen te kennen gegeven mijn gedichten en verhalen te waarderen.

Met trots zal ik dan ook op 10 december mijn eerste boek ‘Tijd heelt alle woorden’ gaan presenteren. Nu ben ik nog bezig met de ‘finishing touch’ van de opmaak ervan en over ongeveer een week gaat het digitale bestand naar de drukker. Het boek is een verzameling van mijn korte verhalen en gedichten. Veelal zijn die gebaseerd op momenten in mijn of andermans leven.

Juist omdat de inhoud soms heel persoonlijk is, heb ik de afgelopen week een aantal mensen benaderd, om hen te betrekken bij de keus van de ondersteunende beelden die ik wil gaan gebruiken. Want hoewel het mijn teksten zijn, zijn de onderwerpen voor mijn gevoel van iedereen. En daar waar de foto bij het verhaal of gedicht heel persoonlijk is, maakt dat die ander ook ‘mede-eigenaar’. Zijn of haar keus wordt dan ook mijn keus.

Zo hoop ik bij drie gedichten nog foto’s te krijgen, die ik met gepaste trots ga combineren met mijn tekst. Ik kijk er naar uit om de opmaak af te ronden. Behalve het plaatsen van de foto’s is ook het vermelden van de donateurs nog een wezenlijke toevoeging, die pas over vier dagen kan worden afgerond. Want, zoals gezegd, pas dan zit de periode van crowdfunding er op.

Of het toeval is, of niet, maar terwijl ik dit opschrijf, krijg ik een app-berichtje binnen dat meldt dat er een mail voor me is. Het is van één van de mensen waar ik foto’s van zou krijgen. Ik open mijn mail en jawel. Twee foto’s die samen een visuele bijdrage gaan geven aan twee gedichten waarvan de tekst wel van mij is, maar het onderwerp niet. Dat wordt nu nog meer van ons allebei. En indirect voor al die mensen die zich er in gaan herkennen.

Ondertussen hoor ik op de radio dat Barack Obama op een verkiezingsbijeenkomst voor Hillary Clinton het openlijk heeft opgenomen voor een fanatiek aanwezige Trump-aanhanger. Die werd uitgejouwd door de aanwezige Hillary-fans. Barack maande de aanwezigen kordaat tot kalmte en redelijkheid. Of dat helemaal gelukt is, weet ik niet. Blijkbaar heeft de man wel in relatieve rust de zaal kunnen verlaten, al dan niet onder lichte morele of fysieke druk van de aanwezigen. Ik vraag me wel af hoe een dergelijke situatie bij een pro-Trump-bijeenkomst was geëindigd, en hou m’n hart vast voor aanstaande dinsdag.

Dinsdag 8 november is niet alleen de laatste dag dat er middels een donatie voorinschrijving mogelijk is voor mijn boek ‘Tijd heelt alle woorden’. Het is dezelfde dag dat de nieuwe Amerikaanse president wordt gekozen. Dat is waarschijnlijk wèl toeval, maar mocht het Trump worden, dan hoop ik voor Amerika en voor de rest van de wereld dat de tijd ook zijn woorden zal helen.