familieberichtje in de krant
een naam die je goed kent
op slag een beeld voor ogen
nu jij er niet meer bent
je lach, je stem
de dingen die je zei
dat alles zie en hoor ik nu
en is dus niet voorbij
wat blijft is de herinnering
je lach, je stem, je zijn
ik blijf het horen en het zien
en dat verzacht de pijn