fishermens’s friend en avondzon
één uur, dan zakt die achter bomen
ik voel de koelte in mijn keel en
een traantje langzaam boven komen
‘och, sterk spul hè’, denk ik onterecht
en jaag een bromvlieg van mijn been
de koelte in mijn keel trekt weg
maar om die traan kan ik niet heen
toch, vóór dat die mijn oog verlaat
word ik getroost met mijn verdriet
brengt elke vlieg een boodschap mee:
op deze plek, daar huilt men niet…
hun aantal groeit met de minuut
overtuigend zijn ze, en met veel
ik glimlach, en heel resoluut
verdwijnt de koelte in mijn keel
vliegensvlugge therapieën
bij veel doktoren onbekend
masseren honderd pootjes knieën
in avondzon, fishermen’s friend…
