De herinneringen zijn nog vers. Woensdagavond, drie dagen na het Funpopweekend, klik ik door een kleine duizend foto’s. Gemaakt door Chris Tobben op Funpopzaterdag. Via zijn Facebookpagina lees ik dat hij ook Funpopzondag in zo’n duizend kleine stillevens gaat wegzetten. Mooi om daarvan opnieuw te kunnen genieten.
Ik heb Chris gesproken op Funpop. Hij was nog op elke Funpop geweest, vertelde hij. En hij wist dat volgend jaar, de twintigste keer, een jubileum-editie was. Hij wilde daar wel iets speciaals voor doen. Ik ben benieuwd. Foto na foto realiseer ik me hoe speciaal het festival is. In de blikken van de gefotografeerden zie je het ongekunstelde genieten.
Ik zie bezoekers, dansend voor de grote bühne. Of genietend onder hun partytentje. Artiesten lijken de warmte te voelen, die het publiek naar hen uitstraalt. Daar kan een regenbuitje op zondag niet tegenop. Zelfs donder, hagel en bliksem op zaterdag vallen compleet in het niet. De foto’s spreken voor zich. Regen wordt confetti.
De artiesten zijn in allerlei posities op de foto gezet. Zou je die snel achter elkaar projecteren, dan kun je ze bij wijze van spreken bijna weer horen zingen. Je ziet de knuffel die hen net is toegeworpen. En als bij toverslag verandert die in een zelfgemaakte papieren bloem. Ook hier af en toe confetti. En nat? Dan is Funpop gewoon even Föhnpop. De warmte komt van binnenuit.
Backstage ontmoet Frans Bauer Linda Balan. Zij is één van de kandidaten van Funfactor. Zijn woorden maken een onvergetelijke indruk op haar. En niet alleen op haar. ’Ik heb jou 10 jaar geleden op Werkenrode gezien! Je bent nu nog mooier dan toen’. Hij laat er drie kussen op volgen. Een op iedere wang en één op haar voorhoofd. Linda’s dag is geslaagd. Mijn dag ook en de high-five met Frans, na zijn optreden, is 300 % gemeend.
Funpop is mooi. Ontwapenend eerlijk en een bijna onuitputtelijke bron van goeie energie. Vastgelegd in duizenden foto’s van duizenden mensen. Zien, de ogen sluiten en opnieuw genieten. Als Funpop een gezichtje was, zou ik er nu drie zoenen op geven. Een op iedere wang en eentje op het voorhoofd. Gewoon een klein jaartje wachten en dan de ogen weer open doen. Tot 28 en 29 mei 2016!
Prachtig verwoord en verbeeld
Kusje erop!
RB.
_____
och geert krijg er weer kippevel van mooi verwoord
Marian, je was me voor. Ik wilde precies hetzelfde zeggen en ga ik ook doen. Kippevel…..