Herfst…

Weer een seizoen voorbij. Ik ga mijn zestigste herfst in, heb ik zojuist op mijn vingers nageteld. Ik ben nog geen zestig, maar als je op 7 mei geboren bent en in je nulde jaar je eerste herfst hebt meegemaakt, dan hoef je niet alle vingers op je handen te gebruiken om te concluderen dat je op je negenenvijftigste levensjaar de zestigste herfst ingaat. Een simpele optelsom, met een uitkomst die tot denken aanzet.

Een misschien wat melancholisch stemmend begin en eerlijk gezegd voel ik me ook wel een beetje zo. Genoeg om op mijn favoriete plek in de buitenlucht dat gevoel wat te duiden. Zojuist maakte ik een typefoutje en verscheen er ‘buienlucht’ op mijn iPad-schermpje. Meteen moest ik denken aan de weersvoorspelling van gisteren, die voor vandaag regen in het vooruitzicht had gesteld. Maar niets daarvan. Droog. Vooralsnog.

Zestien lentes en pril. Het lied van Boudewijn de Groot, Meisje van zestien’, klinkt op in mijn hoofd. ‘Zestig herfsten en stil’ is op dit moment mijn spontane vertaling. Ik verbaas me over het verschil in jaren en over het gevoel dat het oproept. Zes + tien. Of zes x tien. Als je er zo naar kijkt, lijkt er nauwelijks verschil. Het zit ‘m in de draaiing van het kruisje. Een 45-graden draai maakt van een doodgewone plus -ook na zestig herfsten of nog meer- van elk kruisje een liefdevolle kus…

Zestig herfsten
en dus stil
bezinnen
op wat komt

Ik hoop dat als
mijn winter is
ik dan weer
alle herfsten mis

Van lentes, zomers
alles weet
en toch niet
nog die kus vergeet

Verdraai de tekens
van de tijd
ervaar de herfst
maar zonder spijt

Plus…

Compliment. Groot compliment aan de mensen van Openbare Werken van de gemeente Horst aan de Maas die de ‘zooi’ van de vorige keer hebben opgeruimd. In mijn herinnering (en ik heb de foto’s nog)

…indruk van de vorige keer

zie ik nog de stapel ellende die mensen hadden achtergelaten. Nu zit ik weer op hetzelfde plekje en is duidelijk dat er opgeruimd is. Bewonderenswaardig. En daarom bij deze de welgemeende complimenten voor de mensen die dat doen!

Dat het beroepsmatig is, dat ze dat doen, zegt veel over over hoe wij met z’n allen in elkaar steken. Mijn vorige verhaal over ‘zooi’ werd opgepikt door de afvalcoach van de gemeente Horst aan de Maas. In een reactie gaf ze aan dat ik het zwerfvuil ook kon melden. Dat heb ik toen gedaan via de gemeentelijke meldapp en jawel, op dezelfde dag ontving ik een mail dat er werk van was gemaakt.

Om precies te zijn: afgelopen donderdag om 12:01 kreeg ik een mailtje dat mijn melding geregistreerd was. Het bleek melding 3830 te zijn, maar daarover zometeen meer. Precies een uur later weer een mailtje. Ik citeer: ‘Deze melding is door onze collega’s van Openbare Werken afgehandeld’. Binnen een uur! Dus complimenten en respect.

Het is nu zaterdag, twee dagen later. Ik was benieuwd hoe ‘afgehandeld’ er in de praktijk uit zou zien en ben dus weer op dezelfde plek aan het schrijven als de vorige keer. De rotzooi van toen is weg. In de tussentijd heeft iemand, of meerdere iemanden, toch weer kans gezien om een beginnetje te maken aan een nieuw vuilnisbeltje, maar dat doet aan de prestatie van Openbare Werken niks af.

Het was melding 3830… Ik weet niet wat melding nr. 1 was en wanneer die gedaan is, maar bijna vierduizend meldingen zegt iets over ons. Als al die meldingen op een net zo snelle manier zijn afgehandeld als mijn melding, dan zegt dat vooral ook iets over de mensen van Openbare Werken. Dus nogmaals, niets dan lof voor deze club.

Op mijn verhaal van de vorige keer reageerde iemand die schreef dat ik een groter statement zou hebben gemaakt, als ik de rommel toen zelf had opgeruimd. Over die opmerking heb ik wel een paar dagen nagedacht. Was dat zo? Maar ik ben er uit. Nee, dat is niet zo. Want daar ging het niet om. Het ging om rotzooi die andere mensen zomaar achterlaten. En niet om rotzooi die wordt opgeruimd. Daar gaat dìt verhaal over.

Nog een kleine plus op het eind. Mocht er op deze pauzeplek in de toekomst een afvalbak worden geplaatst, dan beloof ik bij deze, als ik hier dan weer ga schrijven, dat ik een paar blikken, een weggegooide aansteker en een paar flessen -nu het begin van mogelijk weer groter afvalleed straks- wèl op zal ruimen.

Het blijft een fijne plek. Vooral door de mensen van Openbare Werken. En ik laat het aan hun deskundigheid en inzicht om af te wegen of een afvalbak een oplossing is. Mogelijk wel sneller opgeruimd, maar dan vergeet ik misschien die 3829 andere meldingen…

PS Ik heb niet gecontroleerd of de aansteker het nog doet, maar ik vermoed dat die leeg is.