fietsgedichtje – Geert van den Munckhof

Schietgebedje…

GvdM | 22 augustus 2021

8 augustus 2021

Fietsgedichtje in beeld…

onschuldig wit
vooral heel stil
de zon die smelt
de aarde
weer naar boven

dat ik hier zit
en niets méér wil
dan opgeteld
de waarde
van geloven

maar ook vooral
vertrouwen
ja, al met al
hier bij de eik
weer prima
vol te houwen…

bloemen, vlinders,
rondom prachtig
wilde tuin
godallemachtig

de vlinders kussen
duizend bloemen
het is te mooi
om te benoemen

een prima plek
om te verblijven
en met respect
over te schrijven

rondom raast heel
de wereld door
terwijl ik hier
ook stilte hoor

op plaatsen
waar ik even stond
kwamen er
woorden uit de grond

het waren
woorden van gewicht
ze vormden samen
een gedicht

dat ging toen langs
mijn been, gericht
rijmend op weg
naar mijn gezicht

de inhoud
maakte me wel blij
was grotendeels
gericht aan mij

bijna was ik er
voor gezwicht
toch hield ik stijf
mijn lippen dicht

want ergens in
die woordenbrei
stond slinks ‘corona’
er nog bij…

schrijverstasje
om gedaan

vroeg op de avond
weg gegaan

toetsenbord en
bluetooth aan

iphoneschermpje
blijft mooi staan

fijn, het werkt
ik ben voldaan…