Verbaal afval in Horst aan de Maas

Stel ik ben tegen het nieuwe afvalbeleid. Ik bedenk dat ik met een petitie wel eens andere tegenstanders kan mobiliseren. Ik noem mezelf ‘Roezebottelke’ en ik noem de petitie ‘Stop nieuw afvalbeleid Horst aan de Maas’. Vervolgens zie ik de reacties binnenkomen. In een eerste update bedank ik de op dat moment 1700 ondertekenaars. In een tweede update vraag ik of de ondertekenaars van de petitie die behalve hun handtekening ook een reactie achterlaten (van de op dat moment 2500 ondertekenaars zijn dat er een dikke 1000) of ze a.u.b. ‘beschaafd willen reageren’. In datzelfde verzoek vraag ik hen om hun reacties ‘niet op 1 man te concentreren’, maar op ‘het hele leger ambtenaren, B&W en de gemeenteraad’. Want dat zijn de ware verantwoordelijken voor het nieuwe afvalsysteem, daar ben ik tenslotte rotsvast van overtuigd. Vervolgens houd ik mijn eigen petitie goed in de gaten. Zo nu en dan haal ik zelf een reactie weg, die ik echt niet vind kunnen. Soms zie ik dat mensen hun eigen reactie zelf hebben verwijderd. Het aantal ondertekenaars loopt nog steeds op en ook het aantal reacties blijft toenemen. Ik zie dat zo nu en dan een reactie over en weer discussie oproept. Hier zijn dus twee mensen via mijn forum aan het discussiëren. Een prima zaak. Zeker wanneer dat niet met schelden en ander verbaal afval gepaard gaat.

Ik lees in reactie 960 dat ene Chris Nellen zich wel als woordvoerder wil opwerpen, wanneer ik een samenvatting maak van alle meningen. Het moeten wel onderbouwde meningen zijn, volgens Chris. Ik beaam dat in een reactie (962) en houd het aanbod in mijn achterhoofd. Ik bedank Chris en hef de helft van mijn eigen anonimiteit op door, behalve met Roezebottelke, ook met Eric te ondertekenen. Vergenoegd houd ik vervolgens de ondertekeningen verder in de gaten. Ik klik zo nu en dan op de knop ‘Statistieken’ en zie dat de liggende, halve Gauss-kromme nog steeds een stijgende lijn vertoont. Geen exponentiële stijging, en je zou bijna bang worden dat de 2500 lijn niet gehaald gaat worden, maar niettemin. Je hoopt dat de kinderziektes van het nieuwe afvalsysteem, waar je zo verschrikkelijk op tegen bent, méér mensen zal aanzetten om hun eerste ongenoegen te vertalen in een handtekening voor jouw petitie. Je stimuleert dat door alle ondertekenaars, jouw medestanders, te vragen om via allerlei manieren te proberen inwoners van Horst aan de Maas zo ver te krijgen dat ze ook gaan ondertekenen. Ondertussen zie je in de krant een foto van een weggewaaid afvalemmertje en je gniffelt. Yes, dat gaat handtekeningen opleveren.

Een andere foto van een emmertje waar de eigenaar zelf een baksteen op heeft gelegd, geeft je een beetje een dubbel gevoel. Dat zijn mensen die blijkbaar zelf hebben nagedacht en waarschijnlijk niet op je petitie hebben gereageerd. Het kan best dat die mensen ook niet meteen juichend zijn over het nieuwe systeem en liever het oude afvalophaalsysteem hadden gehouden. Maar misschien zien zij wél iets in de onderliggende motieven van de nieuwe methode. Die mensen hebben misschien ook wel kinderen, met dat verschil dat ze die niet alleen maar zien als ‘vieze luierproducenten’, maar als toekomstige inwoners van deze gemeente en van deze wereld. En al is deze andere manier van afvalscheiding misschien een druppel op een gloeiende plaat en al zijn er honderd betere manieren te bedenken, het is wel deze verandering die hen nu aan het denken heeft gezet. Mensen die daarom de nieuwe methode een kans van slagen willen geven. Omdat ze hun eigen kinderen of die van de buren niet willen opzadelen met de milieuproblemen van de toekomst. Mensen die vinden dat ze daar zelf ook iets aan moeten doen. Niet ‘een heel leger ambtenaren, B&W en de gemeenteraad’ daarvoor verantwoordelijk willen maken. Mensen die vooral vinden dat ze dan zichzelf en hun kinderen te kort doen als ze niet zelf verantwoordelijkheid nemen. Mensen die niet alleen maar zeggen dat anderen het steeds verkeerd doen. Mensen die anderen niet per definitie voor ‘achterlijk’ of ‘dom’ uitmaken als die anderen niet meteen doen wat zij zelf als het enige juist bestempelen. Mensen die niet hun ‘argumenten’ als verbaal afval -bij voorkeur anoniem- op een petitiesite dumpen. Gelukkig zijn er ook nog veel van dát soort mensen in Horst aan de Maas. En afval hou je toch…