Lekker puh!

‘That’s not my name’ zingt de zangeres van de Tingtings. Kort maar krachtig en maximaal versterkt door het strakke ritme van de muziek. Een keer zappend bij uit gekomen en meteen verkocht. Interessant hoe zoiets werkt. Eenmaal ontdekt zie je een dag later dat de Tingtings op Lowlands hebben gestaan. Dat zou me normaal niet zijn opgevallen, maar nu eenmaal de hersenschors geprikkeld is lijken er een paar neuronen speciaal daarop te zijn ingesteld. De naam van de band doet ook wel een duit in het zakje. ‘Tingting’. Alsof er ineens een belletje gaat rinkelen er er een lampje aangaat. Het leuke aan de tekst van het liedje vind ik de eigenwijzigheid die er van uit gaat. ‘Ze noemen me zus’, ‘ze noemen me zo’, ‘ze noemen me dit’, ‘ze noemen me dat’. Met een sfeer van ‘dat kunnen ze wel denken’ maar -met heel veel nadruk- ‘that’s not my name’. Lekker puh. Geweldig… Verder geen pretenties of hele verhalen hoe het dan wel zit. Niks daarvan. Het is gewoon niet zo. Met overtuiging neergezet. Klaar.