Het is net drie minuten donderdag. Toen het acht minuten geleden vijf voor twaalf was, dacht ik even aan de figuurlijke betekenis daarvan. Vijf voor twaalf. Hoe vaak niet al gebruikt om naderend onheil aan te duiden. Vaak gepaard met argumenten om die figuurlijke betekenis verder letterlijk inhoud te geven. Niks mis mee. Goed dat er mensen zijn die anderen bewust maken van wat ze belangrijk zouden moeten vinden.
In veel opzichten is het waarschijnlijk ook vijf voor twaalf. Alleen, als je dan heel even wacht… acht minuten bijvoorbeeld, dan is het drie over twaalf. Zijn we potdomme zo een dag verder. Nog een dikke elf uur voordat het opnieuw vijf voor twaalf wordt. We hebben dus nog even. Een nieuwe dag om het tij te keren, mocht je daar behoefte toe voelen.
Dat wilde ik even kwijt. De komende zes uur eerst maar eens gebruiken om er een nachtje over te slapen. Hebben we dan nog altijd vijf uur voordat het weer vijf voor twaalf is.
Zo, en nu mijn afvalemmertje nog even aan de straat zetten. Voor wie dit nu leest, voor zometeen welterusten. En voor de vroege lezers onder ons: goeiemorgen. Maak er wat van, vandaag. Je hebt nog tijd.
Geert van den Munckhof 