Bedgedicht

Met dat idee ging ik de nacht in. In plaats van de laatste mailtjes checken en nog wat berichtjes lezen. Terwijl het dekbed bovenop me mij langzaam zou verwarmen, zou ik klinkende rijmende regels, letter voor letter, kunnen intikken, bedacht ik me. Een bedgedichtje maken dus. En zo geschiedde. In de nacht van vrijdag op zaterdag. Functioneel en creatief mobielgebruik.

Ach ja. Het idee blijkt te moeten rijpen. Slechts een drietal regels heb ik toen vastgelegd, voor latere perfectie en net voordat ik sliep. Maar nu, op zondagochtend, geef ik toe aan mijn lichtelijk autistische drang om af te maken waaraan ik begonnen was. Is het dan nog een bedgedichtje? Misschien niet. Van de andere kant vond het daar wel z’n oorsprong. Dus…

Ik lig naast me
En ik slaap
De vrij- wordt zaterdag

En het verbaast me
Dat ik gaap
Terwijl ik schaterlach

Als alle dagen
Na de nacht
De ochtend plechtig gloort

Stel ik me vragen
Weldoordacht
Heb ik me echt gehoord?

Zijn gapen en de schaterlach
Niet twee keer
Metafoor?

Van leven 
Vrij- of zaterdag
Er op of onderdoor?

Berusting van de gaap
De blijdschap van de lach
Dat is op alle dagen zo
Als vrij- en zaterdag

Fijne zondag nog!