‘t Weer…

13 oktober. Bijna middag. Hier schijnt de zon. In Kenia, bij Mombassa, waar Pip en Joris op vakantie zijn, regent het al sinds gistermiddag. En niet zomaar een buitje. Vanochtend een paar filmpjes doorgestuurd gekregen van Pip, gemaakt vanonder het afdak van het hotel. Alle parasols richting strand dichtgeklapt en het groene grasveld er naar toe lijkt doorweekt. Een beetje voetbalwedstrijd zou acuut worden afgelast.

Sinds 1997 heeft het er niet mee zo geregend in oktober, hebben ze van een local begrepen. Je zou dat als een uniek gegeven kunnen beschouwen waar je dan toch maar mooi getuige van bent, maar zo werkt dat niet op een vakantie. Onze Mees, geboren in 1997 trouwens, probeerde het vanmorgen via de app vanuit een waarschijnlijk ook zonnig Wageningen nog met ‘regenjasje en hup!’. Maar ook hij zag het trieste in van de situatie van dat moment.

Afijn, het is niet anders. Ze zullen er mee moeten dealen. Het voordeel is dat tijdens de safari die er aan staat te komen, de olifanten wel mooi schoon zijn geregend en prachtig grijs zullen zijn. En hopelijk zijn de paden die ze berijden of bewandelen een stuk minder stoffig dan bij grote droogte. Elk nadeel heb z’n voordeel, zei ooit een groot nederlands filosoof, die ook een beetje kon voetballen. Alleen niet op dat grasveld bij het hotel in Mombassa…

De zon is nu ook hier achter een wolkendek verdwenen en de wind trekt wat aan. En in Japan raast de zwaarste orkaan sinds decennia over het land. Niet alleen in Mombassa is het dus kl*teweer. Ik wil maar zeggen: het kan altijd erger. Misschien een heel klein gebaar van medeleven richting Pip en Joris, maar heel veel troost zal dat waarschijnlijk niet geven. En het helpt natuurlijk ook niet. Ze hebben vakantie en je gunt ze zo van harte een heerlijke tijd.

Maar opnieuw, afijn, het is niet anders. Ondanks alles toch maar het beste er van maken. Gezamenlijk meegemaakte ellende schept ook een band en maakt mensen creatief. Dus misschien een potje jokeren met de andere gasten in het hotel, die net zo verrast zijn door de weersomstandigheden van het moment. En mogelijk is het plekje dat die ene duitse gaste elke morgen met haar handoek bezet houdt, nu ook wel vrij…

Hopelijk gaat de zon snel weer schijnen. Het wordt fris op het bankje hier onder de oude eik… Pip en Joris, hou vol! En in Japan: heel veel sterkte…