Vakantie

Morgen naar Brielle en overmorgen naar Neeltje Jans. Als je ‘rundumhausen’ vakantie viert moet je de cirkel niet te klein trekken. Net over het midden van mijn vrije vier weken hebben we op momenten van zon zoveel mogelijk terrassen in Horst aan de Maas gepakt. En als het een keer regende (ssssjt… het noodlot niet tarten…) dan deden we ‘binnen-dingen’. Een viersterren-sudoko één keer kopieren en dan kijken wie die het snelste klaar heeft. Tussendoor Senseo zetten, maar dan wel allebéi de pennen neerleggen. Eerlijk is eerlijk.

Onze Pip heb ik vanmorgen naar Eindhoven gebracht, naar het vliegveld. Met haar vriend en zijn familie zit zij nu in Turkije. Negen dagen onder de pannen met alles er op en er aan en na terugkomst (hopelijk) bruin én een flesje factor 30 leeg. Onze Mees ging vanmorgen mee, maar vliegtuigen hebben we niet gezien. De zenuwen van Pip’s eerste vliegtuigvlucht wilden we niet onnodig rekken. Afzetten (P1) en met hetzelfde kaartje weer gratis onder de slagboom door, terug naar Horst. Een beetje sneu voor Mees, maar de belofte om in Horst bij de Mac een flurry te gaan eten maakte veel goed. Voor hen die ooit voor een soortgelijke situatie komen te staan met één van hun kinderen: de Mac is pas om 9.00 uur open…

Maar morgen dus naar Brielle. Een vestingstadje in Zeeland. Van ons uit twee uur rijden, op één minuut na, volgens Tomtom. Een belangrijk deel van de dag rondlopen en kijken hoe de mensen gevestigd zijn in zo’n vestingstad. Drie dagen geleden meende ik een hotel in Brielle te hebben gewonnen via vakantieveilingen.nl. De veiling onder de titel ‘Terug in de tijd in de vestingstad Brielle’ wekte namelijk die indruk, maar uiteindelijk bleek ik voor weinig geld een hele hotelketen te hebben gewonnen (47 stuks), waarvan er één (in Naaldwijk) nog plek had. Daar gaan we morgen, later op de middag of vroeg in de avond naar toe. Als het een beetje meezit, gaan we daar ook nog een duin over en zien we de Noordzee. Ja, ja…

De dag erop, vrijdag alweer, rijden we van Naaldwijk naar de Neeltje Jans. Dat blijkt een rit door heel Zeeland, kwam ik vandaag achter. Geen enkel probleem overigens, want we rijden over waterkeringen, waar we in Limburg jaloers op mogen zijn. Onze Mees zal enthousiast zijn en wij (dus) ook. Zo werkt dat op vakanties. Van Pip kregen we trouwens vanmiddag om 13.39 uur de afgesproken SMS: ‘we zijn geland, goddank’. Ook daar dus alom tevredenheid.

Lekker, zo’n vakantie die helemaal vanzelf over gaat. Verhuizen van blogs van jaren geleden; om het uur twee Senseo zetten, sudoko-competitietje afwerken, boeken lezen (niet ik, maar Thea), terrassen bezoeken en mensen kijken. Heel veel verschillende zijn het. Vlak bij Horst, in America om precies te zijn, liggen twee Centerparcs-parken. De gasten die daar zitten tel ik voor het gemak ook bij de ‘rundumhausen’-vakantiegangers. Zouden die ook sudoko-wedstrijdjes houden? Of zouden de trainingspakken wél voor het sporten zijn? Maakt niet uit. Ook die vakantie gaat weer over.

Over het ophalen van Pip hebben we nog niks afgesproken. Ze was er zo van overtuigd dat ze zou neerstorten, dat ons dat een overbodige afspraak leek. Die wrange humor heeft voor de helft al positief uitgewerkt. Toch maar even afkloppen, voor de zekerheid. En eerst zelf maar eens in Brielle zien te komen. Geschiedenis heeft uitgewezen dat daar ook niet iedereen levend vandaan is gekomen. Niet voor niks een vestingstadje van gemaakt, toch? Morgen zullen we het zien. En mochten er Briellenaren op het terras zitten en ons zien lopen of horen praten. Wij zijn geen duitsers. Groeten uit Horst.