Tag: Sjors Driessen

Boekpresentatie…

Het eerste exemplaar wordt uitgereikt…

Zijn derde kinderboek is uit! Afgelopen zaterdag in een afgeladen volle Herberg van ‘t Gasthoês was het zo ver. De vleegende pannekook en de à-gebrande kroket, nr. 3. Opnieuw een toonbeeld van zijn rijke fantasie en een eerbetoon aan het Horster dialekt.

Het begon met deel 1, voor zijn eerste kleinkind.  Voortgekomen uit een soort van belofte aan zijn eigen zoon. Die de belofte van zijn vader (‘aas di iën wuurt, da kriegt di en dôr meej geschreve kienderbook’) durfde te beantwoorden met ‘jao, geej waal..’. En dat moet je nooit zeggen tegen Chris..

Ik ken Chris al van de middelbare school. Volgens mij was het tijdens een biologieles, buiten bij de vijver van Jerusalem. Iemand had een regenworm gevonden en er ontstond een weddenschap over het opeten van die worm. Ook daar werd hardop twijfel geuit of iemand dat wel durfde. Laat ik niet teveel in detail treden, maar volstaan met te zeggen dat Chris die weddenschap toen niet verloren heeft..

Dus zeg nooit tegen Chris dat hij iets niet zal doen. Want ook de belofte aan de ouders van zijn tweede kleinkind maakte hij waar: ‘De vleegende pannekook en de à-gebrande kroket’, deel 2! En toen het derde kleinkind er aan kwam, kon hij eigenlijk niet anders, vond hij zelf, om daar een derde deel voor te maken. Maar dat was zeker niet voor de hand liggend, omdat Chris ondertussen een oogziekte had opgelopen. waardoor werken aan de computer eigenlijk niet meer kon.

Maar met hulp van zijn directe omgeving thuis en van de tekenaar Sjors Driessen is ook het derde deel nu verkrijgbaar. Derde kleinkind ook blij en alle kleinkinderen die daarna nog komen ook, want een vierde deel komt er niet. Zegt Chris. Gaat niet meer, zegt Chris. En ik geloof hem wel, want bij Chris is een woord een woord. Maar toch… als er ooit iemand tegen hem zou zeggen dat hij echt geen nieuw boek meer kan uitbrengen, dan weet ik het zo net nog niet..

Hoe dan ook, deel 3 is er nu! Dikke shoutout naar Chris en Sjors!. En deze keer ook naar alle stemacteurs die hun stem gegeven hebben aan de personages uit het boek. Want elk verhaal kan via een QR-code in het boek hoorbaar worden gemaakt. Het Horster dialect, leesbaar én hoorbaar. Een goed initiatief, die boekpresentatie. Voor de derde keer, waar deze keer zelfs twéé wethouders bij aanwezig waren. Geen idee of die hun bewondering op verzoek van Chris niet publiekelijk voor de aanwezigen geuit hebben, maar hoe dan ook, ondanks het ontbreken daarvan, was het een terechte, hele drukbezochte en mooie happening.

Dat Dan Karaty binnenkort het Horster dialect machtig zal zijn, kan ook op het conto van Chris worden geschreven. Iemand heeft waarschijnlijk tegen Chris gezegd: ‘dat durf je Dan Karaty niet te vragen’…Nee, dat zal niet… Maar hoe dan ook, Chris, alle respect voor deze derde uitgave. Ik voelde bewondering hangen in de Herberg. Bewondering voor een creatieve doorzetter met principes en een stevig kloppend Horster hart. Wel jammer dat koning Willem-Alexander voor de derde keer verstek heeft laten gaan. Heeft hij je wel weer schriftelijk succes gewenst?

Nog één ding: ik weet zeker dat je dat vierde boek echt niet meer gaat schrijven… 

PS Het boek ‘De vleegende pannekook en de à-gebrande kroket’ deel 3 is te verkrijgen bij Bruna in Horst. Ook de eerste twee delen liggen daar nog. Niet twijfelen en meteen gaan kopen! En als je de boeken via de website vliegendepannenkoek.nl bestelt, en je woont in Horst, dan komt Chris ze volgens mij hoogstpersoonlijk bij je afleveren. Zegt het voort! Of beter: Gaef ut door!

 

Mocht je ooit een vierde boekpresentatie hebben (je weet maar nooit..) dan kun je ook elk kleinkind een eerste exemplaar geven..

Gewoon speciaal…

Zo’n driehonderd mensen. Allemaal gekomen naar de boekpresentatie van een nieuw kinderboek, geschreven door een inwoner van Horst aan de Maas. ‘De avonture ván de Vleegende Pannekook en de Á-gebrande Kroket’. Chris Winkelmolen schreef het. In het dialekt. Eigenlijk zou ik vanaf nu in het Horster dialekt door moeten schrijven, als eerbetoon aan Chris, die dat uit principe spreekt. Twee van zijn kinderen verwoordden het gisteren kernachtig. In hun kindertijd was ‘Ge prot plat, of ge zit boete’ de didactisch verantwoorde keuze die ze van hun vader voorgelegd hadden gekregen.

Ik ken Chris al vanaf de middelbare school. Hij moest toen al niets hebben van gekunsteld gedrag. Als hij iets zei, dan was dat omdat hij vond dat er iets gezegd moest worden. En als dat niet nodig was, dan hield je gewoon je mond. Als je hem uitdaagde en hij ging er op in, dan kon je bij voorbaat zeggen dat je verloren had. Chris deed wat hij had gezegd, al moest hij er een regenworm voor opeten. Een man een man, een woord een woord. Maar dan wel in dialekt.

Een klein half jaar geleden kwam hij mij vragen hoe ik het had aangepakt met mijn boek. Hij vertelde dat hij al heel lang een kinderboek wilde schrijven. De zelfverzonnen verhalen die hij vroeger aan zijn kinderen vertelde, moesten daar in komen te staan. Vooral vanwege de belofte aan zijn zoon, dat diens dochter Fenne vóór haar eerste verjaardag een kinderboek van zijn hand zou krijgen. Die verjaardag stond er aan te komen. En de sceptische reactie ‘Och, ozze pap, geej lult waal ma geej schrieft toch gen book’ deed de rest. Tja, dan is er bij Chris eigenlijk nog maar één weg.

Dus dat boek is er nu. Het eerste exemplaar werd vrijdag 20 september overhandigd aan burgemeester Ryan Palmen, die het dankbaar in ontvangst nam. Chris had ook koning Willem-Alexander uitgenodigd voor de boekpresentatie (‘Ge het fieftig procent kans daat ie keumt: of heej keumt waal of heej keumt ni’) omdat een van de hoofdpersonen uit het boek ‘de keuning’ is. Prachtig getekend overigens door illustrator, grafisch vormgever en gitarist van de Afterpartees: Sjors Driessen. Enige gelijkenis tussen de getekende bolle toet van ‘de keuning’ en onze eigen koning berust overigens op louter toeval…

De mannen van de Afterpartees repeteren al tien jaar in een omgebouwde varkensstal bij de woning van Chris. Dat gegeven maakt het weliswaar niet vanzelfsprekend, maar onuitgesproken toch voor de handliggend dat ook de rest van de band enthousiast was over het boek. Bas en Niek Nellen namen de marketing van het nieuwe boek voor hun rekening en Jesse van den Munckhof maakte de website. En samen zorgden zij er voor dat Chris zelfs de moderne gemakken van de sociale media ging gebruiken. Misschien nog wel de grootste prestatie van alles. Hij kreeg een eigen facebookpagina en jawel… een echte mobiele telefoon!

Het boek is nu te verkrijgen in het dialekt, maar ook in het Nederlands. Op aanraden van zijn kinderen en ik vermoed ook op advies van de Afterpartees, heeft Chris schoorvoetend toegegeven dat Horst aan de Maas misschien toch een net te klein afzetgebied is voor zijn boek. Terecht. Vijftien verhalen, ontsproten uit creativiteit, authenticiteit, bescheidenheid en pure liefde voor het gewone, verdienen het om Nederland te veroveren. Op de vraag van de interviewer van Omroep Horst aan de Maas of Chris bij de boekpresentatie de verkochte boeken ook van een handtekening ging voorzien, was zijn antwoord: ‘Aas ze daat wille, ma ik wet ni of ut dao moeier va wuurt’…

Ik weet het wèl. Daar wordt het mooier van. En de driehonderd aanwezigen vonden dat ook, want de rij bij de handtekeningtafel was lang. Vanaf vandaag ligt het boek in de winkel (in Horst) en is het te bestellen via de website http://www.vliegendepannenkoek.nl. Horst aan de Maas is weer een pareltje rijker. Geschreven door opa Chris. Voor Fenne. En tegelijk voor iedereen die snapt waar het boek in essentie ook over gaat. Namelijk over speciaal zijn door jezelf te blijven. Ik heb de nederlandse- en de dialektversie. Gekregen van Chris. Gewoon. Omdat hij een half jaar geleden zei, toen ik hem mijn boek gaf, dat ik zijn boek dan ook zou krijgen. En als Chris iets zegt…