‘Jos Heijmans legt taak neer’. ‘De Limburger’ heeft het zaterdagochtend met chocoladeletters op de voorpagina van de krant gezet. ‘Tijdelijk’ staat er met iets kleinere blauwe letters boven de kop. Wat is er aan de hand? Burgemeester Jos Heijmans van Weert heeft zichzelf tijdelijk op non-actief gezet. Hij wil het onderzoek dat zijn gemeenteraad naar hem wil instellen, niet hinderen of de schijn wekken dat hij het onderzoek zou beïnvloeden. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen.
Op de voorpagina legt ‘De Limburger’ nog een keer kort uit wat er aan de hand is. Heijmans zou de integriteitscode kunnen hebben geschonden omdat hij op eigen houtje subsidie heeft verstrekt aan een stichting in zijn gemeente. Van die stichting, met de naam ‘International Award for Young People’, is Heijmans zelf voorzitter. Hij is van mening dat hij die gemeentelijke subsidie wél mocht verstrekken. De vraag is nu of dat zo is.
De ‘Limburger’ had een paar dagen eerder al in een artikel laten doorschemeren dat daar mogelijk toch wat twijfel over zou kunnen bestaan. Nou blijkt dat onderzoeksbureau Berenschot gaat bekijken wie er gelijk heeft. Volgens de krant kost dat onderzoek €27.500. Dat is méér dan het subsidiebedrag van €23.000 euro, dacht ik toen ik het las, maar dat terzijde. In april van dit jaar moet duidelijk zijn of Heijmans integer gehandeld heeft of niet.
Dit is zo ongeveer de samenvatting van wat ik vanochtend in de Limburger las. Over de inhoud van de zaak kan en wil ik verder weinig zeggen. Daar wordt nu een bureau voor ingezet en ik ga er vanuit dat ze hun werk goed doen. Dat mag trouwens ook wel voor dat geld… Nee, waar ik vanochtend vooral door getriggerd werd, was dat op twee plekken in het voorpagina-artikel de naam ‘De Limburger’ opvallend schuin gedrukt was. Eerst in de zin ‘Heijmans kwam in opspraak na een publicatie in ‘De Limburger’… en daarna ‘oordeelden integriteitsdeskundigen in ‘De Limburger’…
‘De Limburger’ gaat er wèl prat op, was mijn eerste gedachte. De krant heeft iets onthuld en dat willen ze weten ook. Of die ‘onthulling’ terecht of onterecht is, dat zal op een later tijdstip wel blijken. Ondertussen beschrijven we alvast de vermoedens, passen hoor en wederhoor toe en voila, één artikel op de voorpagina en één uitgebreid achtergrondartikel op de regiopagina. Met opnieuw twee keer schuin gedrukt ‘De Limburger’. Mij bekroop een gevoel van oneerlijkheid, of op z’n minst voorbarigheid, bij de teneur van die twee artikelen. Een beetje dubbel, dat gevoel, want van de andere kant heeft de krant uiteraard het volste recht om onderzoeksjournalistiek te bedrijven en daar uitgebreid over te schrijven.
Dus is het zoals het is. Het laatste woord zal er nog wel niet over gezegd zijn. En daarmee is, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, eveneens het laatste artikel er nog niet over geschreven. Ik wens bureau Berenschot, burgemeester Heijmans, de Weerter gemeenteraad en ‘De Limburger’ veel wijsheid toe, de komende tijd. En verder de gouverneur van Limburg en iedereen die er -gewild of ongewild- bij betrokken is. Sterkte allemaal.
Ondertussen moet ik denken aan wat ik vanmorgen las op Facebook. Namelijk een persoonlijke impressie van een bezoeker aan het theatercollege van Rutger Bregman, in de schouwburg in Venlo. Rutger Bregman schreef het boek ‘De meeste mensen deugen’ en zijn theatercollege ging er over waarom dat zo was. Een inspirerend college was het geweest, las ik. Op basis van historische feiten onderbouwde Bregman zijn stelling, dat de meeste mensen gewoon deugen. Dat is op zich al een prettige constatering. Het geeft een positieve draai aan het tegenwoordig toch vooral negatieve mensbeeld in de media.
Rutger Bregman bleek de zaal echter nóg een belangrijke boodschap te hebben meegegeven: ‘De wereld ziet er niet uit zoals op het nieuws of in de krant wordt opgetekend. Nieuws gaat namelijk altijd over de uitzonderingen. Niet over alle gewone dagelijkse dingen die wèl goed gaan’. Een wezenlijke boodschap, waarvan ik denk dat het belangrijk is om die te onthouden en de waarde er van in te zien.
Ik realiseer me terdege dat daarmee helemaal niets gezegd is over het al dan niet waar zijn van wat er op het nieuws of in de krant verschijnt. Maar het voelt wel fijner om al die zaken te bekijken vanuit de wetenschap dat de meeste mensen deugen. Misschien iets voor ‘De Limburger’ om daar toch wat meer rekening mee te houden? Zou Berenschot dat trouwens ook doen, vraag ik me af? Zou wel mogen. Voor dat geld…
Geert van den Munckhof 